ရင္ဘတ္ထဲက ဆူူးတေခ်ာင္း

သကၠရာဇ္ တခုရဲ႕သႀကၤန္က်ခါနီး ရက္ပိုင္း အလိုမွာ သူ႕ကိုေမြးဖြါးခဲ့တယ္။သႀကၤန္က်ခါနီး ရက္ပိုင္းေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး စိမ္းဆိုလန္းဆန္း ေနတယ္။ ဆင္တဲ (ကစလ)ေဆးခန္းရဲ႕ပိေတာက္ပင္ႀကီး ေရွ႕ကအခန္းမွာသူ႕ကိုေမြးၿပီး(၁၀)ရက္ေနခဲ့ဖူးတယ္လို႔သူ႔အေမက သူကို႔ေျပာဖူးတယ္။
သာမန္၀န္ထမ္းမိသားစု တခုကေပါက္ဖြါးႀကီးျပင္း ခဲ့တဲ့သူဟာရိုးသားျဖဴစင္စြာ နဲ႔ပဲ ငယ္ဘ၀တခု လံုးကို ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ရြာကဆင္တဲနဲ႔(၃)မိုင္ေလာက္ေ၀းတဲ႔ဧရာ၀တီျမစ္နံေဘးက ရြာေလးတရြာေပါ့။ သူတို႔ မိသားစုကလဲြလို႔က်န္တဲ့လူေတြက လယ္သမားေတြမ်ားပါတယ္။ သူရြာမွာေနရတာအရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။ ေဘးအိမ္ ကလူေတြရဲ့ စပါးနယ္တဲ့ တလင္းထဲကိုသြားၿပီး လွည္းစီးရတာ၊ျမစ္ထဲက သဲေသာင္စပ္ေတြမွာေရကူးရတာအရမ္း ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
တတိယတန္းေရာက္ေတာ့ ရြာေက်ာင္းကေန အထက(ဆင္တဲ) ေက်ာင္းႀကီးကို ေျပာင္းတက္ခဲ့ပါတယ္။ မန္က်ည္းပင္ႀကီးေအာက္က သစ္ျမစ္ေတြရယ္၊န၀ေဒး ေဆာင္ေရွ႕ကျမက္ခင္းေတြရယ္၊ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေရွ႕ ကေကာ္ရစ္တာေတြဟာ သူတို႔ေျပးလႊားေဆာ့ကစားခဲ့တဲ့ေနရာေလးေတြေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ေနလာလိုက္တာ သူ အထက (ဆင္တဲ)ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာေပ်ာ္ပါတယ္။ သူ႕ဘ၀ဟာအျဖဴေရာင္ စာရြက္တရြက္လို ျဖဴစင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ(၈)တန္းေရာက္ေတာ့သူတို႕ေက်ာင္းမွာ computer ဆိုတာႀကီးေရာက္လာ ပါတယ္။ ဒီ computer ဆိုတာႀကီး ကို(၉)တန္းေဆာင္ရဲ့ထိပ္ဘက္အစြန္ဆံုးအခန္းမွာ ထားပါတယ္။တေန႔သူတို႔ (ဂ)တန္း(A)တခန္းလံုးအတန္း ပိုင္ဆရာမဦးစီးၿပီး compute အခန္းကိုလာရတယ္။အဲ့ဒီက်မွ သူ computer ဆိုတာႀကီးကိုစျမင္ဖူးတာပါ။ ရြာသားပဲဗ်ာ။ဘာသိမွာလဲ။
သူတို႔အတန္းသူ/သားအားလံုး ကိုယ့္နာမည္ေလးေတြကို computer ေပၚမွာအလွည့္က်ရိုက္ခြင့္ရၾက တယ္။ ေက်ာင္းက computer ကိုကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလို႔ထင္ေနတဲ့ မ်က္နွာေၾကာတင္းတင္းဆရာ နဲ႔သူစေတြဖူးတာ ပါပဲ။
ပုထုဇဥ္လူသားမွန္သမွ်ဟာ အမွားမကင္းဘူး ဆိုတဲ့ ဘုရားေဟာတရားေတာ္ဟာ အရမ္းကိုမွန္ကန္းလြန္း ပါတယ္။ သူတို႔ အထက(ဆင္တဲ)ေက်ာင္းမွာလဲ ပုထုဇဥ္ ျဖစ္တဲ႔အခိ်ဳ႕ ဆရာ/ဆရာမေတြဟာအမွားေတြ က်ဴးလြန္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ေသးတဲ့ ႏွလံုးသားေတြကို ဒဏ္ရာရေစခဲ့ပါတယ္။ သူမေမ့ပါဘူး။
ဥပမာ ဆရာမ A ရယ္၊ဆရာမB ရယ္၊ ဆရာ C ရယ္ကဘာသာတေယာက္ တမ်ိဳးစီ က်ဴရွင္သင္ ၾကတယ္ ဆိုၾကပါစို႔။ A ဆီမွာတက္တဲ့သူဟာ B ရယ္၊C ရယ္ဆီမွာလဲတက္ ကိုတက္ရမယ္။ D ဆီမွာတက္လို႔မရဘူးလို႔" ပဲႀကီး " ကဆရာမႀကီး တေယာက္ကသူ႔ကိုေျပာတယ္။ (၁၀)တန္းေရာက္ေနတဲ့သူဟာအဲဒီေလာက္ ေတာ့သိပါၿပီ။ သူB နဲ႕C ကိုေမးၾကည့္ေတာ့အဲဒီကိစၥ မရိွပါဘူးတဲ့။တကယ္ေတာ့ A ဟာ B နဲ႔ C ရဲ့နာမည္ေကာင္း ရျခင္း ကိုအမွီေကာင္းျပဳၿပီး လုပ္စားေတာ့မယ္ဆိုတာ ထင္ရွားမေနဘူးလား?။
ေက်ာင္းက computer ကိုကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း လိုထင္တဲ့ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္း နဲ႔ဆရာဟာ သူ(၁၀) တန္း ႏွစ္မွာ သင္ပါတယ္။ သင္ၾကား ျပသရာမွာ ေတာ့ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကတာပါပဲ။ သူက ဒီ ဆရာဆီမွာ က်ဴရွင္မတက္ဘူး။ သူလိုပဲ သူ႔ သူငယ္အရင္းအခ်ဳိ႕တို႔လည္းအတူတူပဲ။ အသင္အျပ နာမည္ ေကာင္းရတဲ့ ဒီ သခ်ၤာ ဆရာဟာ လက္သံကလည္း အေတာ္ေျပာင္လွပါတယ္။မေန႔ကပဲ (B)ခန္းထဲက အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္ လို႔ သူတို႔နာမည္ေျပာင္ေပးထားတ ဲ့ျဖဴျဖဴပိန္ပိန္ ေကာင္မေလးရဲ့ပါး ကို ဘယ္ျပန္/ညာျပန္ ဂ်ပန္ လိုရိုက္တယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းထြက္လာပါတယ္။(၁၀)တန္းဆိုေတာ့ အပ်ိဳျဖစ္ၿပီ။ ေကာင္မေလးေတာ့ရွက္မွာပဲလို႔ ေတြးၿပီး ေကာင္မေလးကို သူသနားသြားတယ္။ ဘယ္လိုျပစ္မွဳမ်ိဳး ကို က်ဴးလြန္မိ လို႔ဒီေကာင္မေလးကိုဒီေလာက္ ဆံုးမရတာလဲလို႔စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဒီဆရာ စာသင္ေနခ်ိန္မွာ တျခားဘာသာတဲြက စာကိုကူးေနလို႔ပါတဲ့။ ေၾသာ္..အေတာ္ ႀကီးတဲ့ျပစ္မွဳႀကီးပါလား!
အဲဒါဆို သူတို႔ (A)ခန္းထဲမွာ ေရာ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြမရိွဘူးလား။ ေန႔တိုင္းကိုရိွပါတယ္။ ဒုတိယ အတန္း ကေကာင္မေလး ေတြ ဒီဆရာ ရူပေဗဒသင္ေနခ်ိန္မွာ Bio ေတြ ကူးေရးေနတာသူေတြ႕တယ္။ သူလဲ ဒီေကာင္ မေလးေတြ အတြက္အရမ္း စိုးရိမ္သြားတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဒီဆရာေလွ်ာက္လာတာ ဒုတိယတန္းနား ကို ေရာက္လာၿပီ။ ဒီဆရာ စကားအခ်ိဳ႕ေျပာတယ္။ ေကာင္မေလးေတြက လဲ ရီရီ ေမာေမာနဲ႕စကားျပန္ေျပာတယ္။ ဟင္..ဘာမွလဲမျဖစ္ပါလား? သူအေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ (ေၾသာ္.. ဒီေကာင္မေလးေတြက ဒီဆရာဆီမွာ က်ဴရွင္တက္တာကိုး..)
ေနာက္တပတ္ မွာေတာ့ ကံၾကမၼာက သူနဲ႔သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေပါ့ဆိမ့္ တို႔ အလွည့္ ဆိုပါေတာ့။ ဒီဆရာဟာ အတန္းထဲ ကို သူ႔ထက္ေနာက္က်ၿပီးမွ ၀င္လို႔မရပါဘူး။ အဲဒီေန႔ကဒီဆရာ အခ်ိန္မေရာက္ခင္ သူအိမ္သာ သြားတယ္။ သူအတန္းထဲ ကိုျပန္လာေတာ့ ဒီဆရာ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚကေျမျဖဴေတြ ကိုဖ်က္ေနၿပီ။ သူလည္း " ဆရာ့ ၀င္ခြင္ျပဳပါ" လို႔ေျပာၿပီး (၁၀)တန္း(A)ရဲ့ ေရွ႕ အေပါက္ကေန ၀င္ခဲ့တယ္။ သူ႔ေနရာမွာ သူထိုင္တယ္။ စာအုပ္ေတြထုတ္တယ္။ ဒီဆရာ သင္ၾကားသမၽွကို နာယူမွတ္သား ဖို႔သူအဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ေျမျဖဴေတြ ဖ်က္ၿပီးသြားတဲ့ ဒီဆရာဟာအတန္းဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ " ကဲ ခုနက ၀င္ခြင့္ျပဳပါဆရာ ဆိုတဲ့ေကာင္ထၿပီးမတ္တပ္ရပ္ပါဦး"တဲ။့ သူ မတ္ တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ ဒီဆရာ သူ႔အနားကိုတိုးလားၿပီး ခက္ထန္ တဲ့မ်က္နွာထားနဲ႔ သူ႔ကိုစူးစူးရဲရဲ ၾကည့္ ရင္း" ခင္ဗ်ား ကိုဘယ္သူ၀င္ခိုင္းလို႔လဲ" ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေမးတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ ကို "မင္း ဘာေကာင္လဲတဲ့" ။ သူအရမ္းထူပူ သြားတယ္။ သူဘာျပစ္မွဳႀကီးမ်ား က်ဴးလြန္မိလိုက္ လို႔ပါလဲ ဆိုၿပီးစဥ္း စားတယ္။ ရွက္ရြံ႕ ေၾကာက္လွန္႔စြာနဲ႔ ဒီေန႔ေတာ႔ " ငါ ပါးရိုက္ခံရ ေတာ့မဲ့ေန႔ပါလား" လိုလဲ ေတြးမိလာတယ္။ သူဒီဆရာ ကိုျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကား က " က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားပါ " လို႔။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ထူးဆန္းတိုက္ဆိုင္စြာနဲ႔" ဆရာ႔ ၀င္ခြင္ျပဳပါ"ဆိုတဲ့အသံ နဲ႔ ေကာင္မေလး(၃)ေယာက္အ ခန္းအျပင္ကလွမ္းေျပာတယ္။ ဒီဆရာ မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားတယ္။" ဟာ့ .၀င္ပါဗ်ား" ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔မ်က္ႏွာထားကို သူခုထိမေမ့ဘူး။ ဒါနဲ႔သူလည္း ျပႆနာရွာခံရျခင္းေဘး ကကင္းလြတ္ၿပီး စာဆက္သင္ခြင့္ရတယ္။( ေၾသာ္..သူတို႔ေတြလည္း ဒီဆရာဆီမွာ က်ဴရွင္တက္ၾကတာ ကိုး)။
ေနာက္(၂)ရက္ေလာက္အၾကာမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း"ေပါ့ဆိမ့္" ျပႆနာရွာခံရတဲ့ေန႔ပဲ။ ပံုႏွိပ္စာအုပ္တစ္အုပ္ ကို သူနဲ႔ေပါ႔ဆိ္မ့္(၂)ေယာက္ေပါင္းၿပီး ၾကည့္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဒီဆရာ အနားကို ေရာက္လာတယ္။ ပံုႏွိပ္္္စာအုပ္ ဘာျဖစ္လို႔ပါမလာတာလဲဆိုၿပီး "ေပါ့ဆိမ့္" ကို ျပႆနာရွာေတာ႔တာပါပဲ။ အဲဒီေန႔က "ေပါ့ဆိမ့္" ေတာ္ေတာ္ေကၽြးခံ လိုက္ရတယ္။ သူ႔ရင္ထဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ ပါမလာတဲ့ တျခား သူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွ ပါတယ္။ သူ႔တို႔လို (၂)ေယာက္(၁)အုပ္၊(၃)ေယာက္(၁)အုပ္ေပါင္းၾကည့္ေန တဲ့ တျခားေက်ာင္းသာေတြကို ဒီဆရာမျမင္ဘူုးလား?(သူအရမ္းအံ့ၾသ ရျပန္ပါတယ္)။
သူငယ္စဥ္ကတည္း က ေပ်ာ္ရႊင္စြာတက္ခဲ့တဲ့ အထက(ဆင္တဲ) ေက်ာင္းႀကီးဟာခုေတာ့သူ႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ သူ႔တို႔လိုပဲဒီဆရာရဲ့ ျပႆနာရွာျခင္းကို ခံရတဲ့သူေတြ အထက(ဆင္တဲ)ေက်ာင္း ႀကီးမွာဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ဒီဘေလာဂ္ေလး ကိုဖတ္မိတဲ့ တေယာက္ေယာက္ကျပန္ေျပာၿပီးဒီဆရာကို ဒါေတြသိေစ ခ်င္တယ္။ ျဖဴစင္တဲ႔ သူ႔တို႔ ငယ္ဘ၀ ႏွလံုးသားေတြကို ဒဏ္ရာရရိွ ေစခဲ့သူ...။ ဒီဆရာဆီမွာက်ဴရွင္မတက္ ပဲ အတန္းထဲမွာ စြာတဲ့လူမ်ိဳးဆို ႏွိပ္ကြပ္ပစ္တတ္တာ ဒီဆရာရဲ႕အက်င့္ပါ။ ပညာေရးမွဴးရုံးမွာလဲ အတိုင္ခံရလို႔ျပဳတ္ေတာ့မလို ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။ ပါးရိုက္ခံရတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္(ခုသေဘၤာသား ျဖစ္ေနပါၿပီ)ရဲ့မိဘေတြကို ဒီဆရာရဲ့မိန္းမ ကအိမ္မွာ လိုက္ေတာင္းပန္ရတယ္။ အထက (ဆင္တဲ)ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးရဲ့တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ..။
ဒီဆရာ ဆီမွာ က်ဴရွင္တက္တဲ့ တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြဆိုေက်ာင္းက computer ကို ကိုယ့္ပစၥည္းလို ကုိင္ဖို႔အခြင့္အေရးေတြ ရရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ သူ႔ထက္အတန္းႀကီး သူေတြပါ။" ဆရာ႔ .ကြမ္း" ဆို ၿပီးေပးတဲ႔ေကာင္ ေတြဆို ဒီဆရာ သိပ္သေဘာက်တာေပါ့။
သူဘယ္ညံ့လိမ့္မလဲ။ ဒီဘေလာ့ဂ္ ေလးကိုေရးဖို႔ဒီဆရာ ရဲ့ေနာက္ေၾကာင္း ကိုစံုစမ္းၾကည့္္ေတာ့ ဒီဆရာ ဟာ ဆင္တဲသား မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ အထက္အညာက ဆိုတာသိလာရတယ္။ သမ၀ါယမ ေမာ္ေတာ္ေတြ ေခတ္ မွာဆင္တဲ ကိုေရာက္လာၿပီးေမာ္ေတာ္ဆိပ္မွာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ၊သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားနဲ႔ကုန္ထမ္းဖူးခဲ့ပါတယ္။ ဒီဆရာရဲ႕ဆင္တဲစေရာက္ျခင္းသမိုင္းအစပါ။ ေနာက္ဆင္တဲသူ(သူတို႔ဆရာမ)နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ပါတယ္။ ဒီ post ေလးကို ေရးမိတဲ့အတြက္ သခ်ၤာ(၁)သင္ဖူးတဲ့ ဆရာမ (ဒီဆရာရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး)ကိုေတာ့ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ရက္လႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာေပမယ့္ ငယ္ငယ္တုန္းက ႏွလံုးသားမွာစူးခဲ့တဲ့၊ယေန႔ ထိ မႏွဳတ္ရေသး တဲ့ဆူး တေခ်ာင္းကေတာ့ရိွ ေနခဲ့ပါတယ္။အရင္တုန္းကမ်ား respect ဆိုတာ ရိွခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာlove ျဖစ္ေနမွာပါ။ အခုေတာ့ fear ျဖစ္ခဲ့ ရလို႔ ဒီ အခ်ိန္မွာ hated ေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔က်ဴရွင္ မွာ မတက္လို႔ ေက်ာင္းက အတန္းထဲ မွာ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ တဲ့ ဒီဆရာ ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုသူၾကားေန ရတယ္။ ဇနီးသည္က လည္း ဆံုး၊ သားသမီးေတြကလည္း မလိမၼာၾကဘူးတဲ့။ သူစိတ္ မေကာင္းပါဘူး။
အထက(ဆင္တဲ)ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ တကယ့္ကိုဘုရားနဲ႔ တဂိုဏ္းတည္းထားၿပီး ကိုးကြယ္ရမဲ့ ေစတနာရွင္၊ ေမတၱာရွင္၊ ဂရုဏာရွင္ ဆရာ/ဆရာမႀကီးေတြ လည္း ေျမာက္ျမားစြာ ရိွပါေသးတယ္။ ပုထုဇဥ္ လူသားမွန္သမွ်ဟာ အမွား မကင္းဘူး ဆိုတဲ့ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ဟာအရမ္း ကိုမွန္ကန္လြန္းလွပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ဟာလည္း...


ရင္ထဲကအရာအခ်ိဳ႕ ပါ။ တရားလက္လြတ္ ခံစားမိလို႔ေရး လိုက္တာ ... စကၤာပူကထုတ္တဲ့ေရႊျမန္မာ မဂၢဇင္းတာ၀န္ခံ အယ္ဒီတာ ေဒါက္တာခင္ေမာင္လတ္ေရးတဲ့ " ေတာ္ေတာ္ ဂြက်တဲ့လူ" ေဆာင္းပါးမ်ားဟာ ဒီအေၾကာင္း အရာေတြ ကို ဘေလာ့ဂ္မွာ ဖြင့္ခ်ဖို႔ တြန္းအားေတြျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
ေရးေႏြးၾကမ္း(ဆင္တဲ ကေဖး)