ဆင္တဲမွေဆာင္းည

ခပ္စိမ့္စိမ့္ ေလအေဝွ႔ေလးေတြနဲ႕ ေဆာင္းဆိုတဲ့ အရသာ သူ႕မွာရွိတယ္။ ေျမနီလမ္းေလးေတြရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္က အိမ္ပုပုေလးေတြထဲမွာ ညအခါ ေစာင္ေတြကိုျခံဳျပီး မီးေတြလႉံေနၾကတဲ့ က်ြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ေတြ.... ေဆာင္းရဲ႕ ေအးျမမႉ႕ေတြကို အံတုျပီး ေျမနီလမ္းေလးေတြေပၚမွာ လမ္းေလ်ွာက္ ထြက္တဲ့အခါ စံပယ္၊ ယုဇနနဲ႕ ညေမႊးပန္း ရနံေလးေတြက ေမႊးပ်ံ ့ေနတတ္သလို ဟိုဟိုဒီဒီက စာက်က္သံေလးေတြကိုလဲ ၾကားရရဲ႕ ဒီအခ်ိန္ဆို ကိုလူပ်ိဳတစ္သိုက္ လမ္းမီးတိုင္ နေဘးနားက တီးဝိုင္းေလးေတြနဲ႕ ေရဒီယိုကမာရြတ္ ေနၾကျပီေလ။ တစ္ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူ႕သတို႕သမီးရဲ႕ အလွကို လဖၻက္ေရဆိုင္နဲ႕ အေၾကာ္ဆိုင္တန္းေလးက သူ႕ရဲ႕သတို႕သမီး ဧရာဝတီဆိုျပီး မိတ္ဆက္ ေပးတတ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႕ေတြ အရြယ္ေရာက္လို႕ သူ႕ဆီကစြန္႕ခြာျပီး အေဝးမွာ ေနရေပမယ့္ သတိရလို႕ ေဆာင္းညေတြမွာ သူ႕ဆီကိုျပန္လ်ွင္ ေအးျမမႉ႕ေတြ၊ ခန္႕ညားတဲ့ အျပံဳးေတြနဲ႕ သူနဲ႕သူ႕သတို႕သမီး ဧရာ၀တီက အျမဲဆီးၾကိဳလို႕ ေနပါတယ္။ ဒါေတြက သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေဆာင္းညေတြပဲေပါ့။