Saturday, September 19, 2009

ဆင္တဲ ပံုျပင္ေလးပါ..

တကယ္လို႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ နွစ္ေၾကာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ မဆံု နိုင္ဘူး ဆိုရင္ ေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္ဆံု နိုင္ေတာ႔မယ္မထင္ပါဘူး။ က် ေနာ္ သူ႔ကို မွတ္ မိတဲ႔အရြယ္ မွာသူ ဟာ အလွပဆံုး အရြယ္ကိုေရာက္ ေနျပီေပါ့။ သူရဲ့ ရင္ ခြင္ထဲမွာ က် ေနာ္ တို႔ ရဲ့ ငယ္ဘ၀ ကို ေပ်ာ္ ရွႊင္စြာျဖတ္သန္း ခဲ႔ဘူူးပါတယ္။
က် ေနာ္ တို႔ရင္ခုန္တတ္တဲ႔ အရြယ္ မွာ ေတာ့ သူဟာ ရင့္ က်တ္စျပဳေနပါၿပီ ။ တခ်ိဳ႕ ကသူတို႔ အက်ိဳး စီးပြါး အ တြက္သူ႔ကို အသံုးခ်ခဲ႔ဘူး တယ္။ အသံုးမ၀င္ ေတာ႔ တဲ႔ အခိ်န္မွာ ေတာ႔ သူ႔ကိုထား ရစ္ခဲ႔ၾကတယ္။ သူအျဖစ္က ေၾကကြဲ စရာ ေကာင္းပါတယ္။ဒါ ေပမဲ႔ သူဟာရင္႔ က်တ္တဲ႔ အလွနဲ႔ တည္ျငိမ္စြာရွင္သန္းခဲ႔ပါတယ္။
ညဘက္ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ ထိုင္ၿပီး တဘက္ကမ္း ရန္ကုန္-ျပည္ကားလမ္း ေပၚမွာ သြားေနတဲ႔ ကားမီး ေရာင္ ေတြ ကို ေငးရင္းမ ေရရာ တဲ႔ဘ၀ အေၾကာင္းေတြ ကိုသူငယ္ခ်င္ေတြနဲ႔ ေဆြး ေႏြး ခဲ႔ဘူး ပါတယ္။ က်ဴရွင္ကအ ဆင္း ကမ္းနားက အေၾကာ္ ဆိုုင္မွာ သူငယ္ ခ်င္း ေတြ နဲ႔ အေၾကာ္ ပူပူ ေတြကို လုစားခဲ႔ဖူးပါတယ္။ေဆာင္းတြင္းဘက္မွာ ပြင္႔ တဲ႔ ေပါက္ပြင္႔ နီ ရဲရဲ ေတြရယ္.တခါတေလ တိုက္ တတ္ တဲ႔ေျမာက္ျပန္ေလ ေအးေတြနဲ႔ အတူစာေမး ပဲြ ေျဖခါ နီး မွာ ဘယ္ ကို မွန္း မသိ လြမ္းခဲ႔ ဖူး ပါတယ္။တခ်ိဳ႕ကသူရဲ႔ရင္ခြင္ထဲမွာအျမဲ ေနၾကၿပီး ေတာ႔ တခ်ိဳ ႔ကေတာ့ဧည့္သည္ ေတြပါ.သူဟာသူ႔ရဲ့ရင္ခြင္မွာလာၿပီးနားခိုတဲ့ ...ဘယ္ သူကို မဆိုအျမဲ ေႏြးေထြးစြာေထြး ပိုက္ ခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ဟာ ခ်စ္သူ ကထားရစ္ခဲ႔ျခင္း ကို ခံ ခဲ႔ ရတဲ့ အထီးက်န္ သမား တစ္ ေယာက္ လည္း ျဖစ္တယ္။တခ်ိန္ ကေတာ႔ သူ႔ ရဲ့ ခ်စ္သူ က သူ႔ ကုိ အရမ္း ခ်စ္ ပါ တယ္ တဲ႔။ လမ္း ခဲြြ ဖို႔အေၾကာင္း မေျပာ ေၾကး ပါ တဲ႔။ခု ေတာ႔ လမ္းမခြဲ ပဲ နဲ႔ လမ္း သစ္ ထြင္ ၿပီးေလ်ွာက္ သြား တဲ႔ သူ႔ရဲ့ တခ်ိန္ ကပန္း ေတာင္း-ေတာင္ကုတ္ မဟာဗ်ဴဟာလမ္းမၾကီး ကေတာ႔ ကားႀကီးကား ငယ္ အသြယ္ သြယ္ နဲ႔သူ႔ ကို ေမ႔ ေန ေလာက္ ၿပီ ေပါ႔။ဒါ ေပမဲ႔ သူ... ရင္႔ က်တ္ တဲ႔ အလွ နဲ႔ တည္ ျငိမ္စြာ ဆက္ လက္ရွင္သန္ခဲ႔ ပါ တယ္။
က်ေနာ္ သူ႔ ကို ခ်စ္တယ္။ ငယ္ ဘ၀ အေၾကာင္း ေတြ စဥ္းစားရင္(ဒါမွမဟုတ္)ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေတြ နဲ႔ ေတြ႔ရင္ သူ႔ ကို ပို ၿပီးသတိရ တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ မေမြး ခင္ က ဆို ရင္ သူ ဟာ ခု ထက္ ပို ၿပီး ျဖဴ စင္ ခဲ႔ ပါ တယ္။ သူ႔ကိုဘယ္သူ မွအေရာင္ မဆိုး ခဲ႔ပါဘူး။ လူတစ္စု သူရဲ့ရင္ခြင္ ထဲကို စေရာက္ လာ ၿပီကတည္းက သူ အေရာင္ ေတြ ေျပာင္း ခဲ႔တယ္..ျဖဴစင္တဲ႔ သူ႕ဘ၀ထဲကို သူ႔တို႔ ေရာက္ လာၿပီး ေနာက္ ပိုင္း သူစိတ္ ေတြ မနည္း ငယ္ခက္ထန္ ခဲ႔ဖူးတယ္။
ဘယ္ကို ပဲ ေရာက္ ေရာက္ သူ႔ကို မေမ႔ႏိုင္ ခ႔ဲ လို႔သူ႔ နာမည္ နဲ႔ 0nline မွာ blog ေလး တခုကိုသူငယ္ ခ်င္း ေတြနဲ႔စုၿပီးတင္ထားျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္း တို႔ ေရ.....ဒီ နာမည္ ေလး ကို ေတာ႔အား လံုး မေမ႔ ေၾကး ေနာ္.

ေရးသားတင္ဆက္သူ... ေရေႏြးၾကမ္း

No comments: